کوتاه و خواندنی از بنیامین

-متولد 18 شهریور شصت و یک

-در خیابان جیحون تهران بدنیا آمد و بزرگ شد

-فرزند آخر خانواده

-سه برادر و تنها یک خواهر دارد

-با یکی از برادرانش به نام فرهاد خیلی صمیمی‌تر و راحت تر از هر کسی است

-در نه سالگی تصادف وحشتناکی کرد

-تا قبل از تصادف هنگام دوچرخه سواری با برادرش فرهاد حتی یک بار هم زمین نخورده بود

-سال 1370 و در پی این تصادف شش ماه پایش در گچ بود

-دوازدهم آبان را هرگز فراموش نمی‌کند، خاطره تصادف

-کلاس چهارم دبستان بخاطر همین تصادف به مدرسه نرفت و در منزل درس خواند

-تا پایان دبستان همیشه معدلش 20 بود

-حافظه بلند مدت خوبی ندارد درست برعکس حافظه کوتاه مدت

-درس خواندنش شب امتحانی است البته بخاطر همین حافظه

-باز هم به دلیل همان حافظه نام بهترین معلمش را به یاد ندارد

-خونسردی مهمترین ویژگی اوست

-به صورت ذاتی قادر به کنترل عصبی خود است

-عقیده دارد تمام آدم های دنیا سهمی‌از معنویات دارند

-مطالعه، سرگرمی‌اوقات فراقت اوست

-به شدت اهل سفر است، سفر خانوادگی را ترجیح می‌دهد

-هنگام مسافرت همراهانش مهمتر از مقصد و مدت سفر هستند

-در خانواده او هیچ کس دنبال کار هنری نرفته

-می‌گوید اگر پدرش خواننده می‌شد اتفاقات خوبی برایش می‌افتاد

-پدرش صدای خوبی دارد و صدایش ارثی است

-خودش هم نمی‌داند چگونه و کی و کجا به سمت شعر گفتن تمایل پیدا کرد-

-دو دیپلم دارد، هم ریاضی و انسانی

-رشته انسانی را بعد از ریاضی به خاطر علاقه به ادبیات انتخاب کرد

-دوره کودکی هیچ قهرمانی نداشت

-در حال حاضر ساکن یوسف آباد است

-فرید احمدی ، محسن رجب پور ، علی پهلوان ، نیما وارسته و غلام و بهنام علمشاهی دوستان صمیمی‌او در موسیقی هستند

-فاصله گمنامی‌تا شهرت برایش نه طولانی بود و نه کوتاه

-عقیده دارد مردم آلبوم 85 و قطعاتش را دوست دارند نه بنیامین را

-از این که کارش مورد پسند مردم قرار گرفته لذت می‌برد

-ترجیح می‌دهد گمنام باشد تا مشهور و خنثی

-با این نگاه به مقوله شهرت هیچ تغییری در اخلاق و رفتارش به وجود نیامده

-از دوستان و خانواده‌اش کمک می‌خواهد تا اسیر غرور و شهرت نشود

-بعد از معروف شدن مورد لطف اساتید و همکلاسی‌هایش در دانشگاه قرار گرفت