مدگرایی و طرح امنیت اجتماعی (شعر)

برای یک لباس خوب وزیبا
گرفتم پول زمامان و ز بابا

پدر یک بار دیگر داد پندم
که ای خوشگل پسر،انبار قندم

برو و یک لباس خوب بردار
ببین تو تلویزون چی گفته سردار

نباید وصله دار و پاره باشد
مد آن از روی ماهواره باشد

نباید کوته و بد فرم باشد
نباید نزد ما این جرم باشد

خلاصه این نصیحت بشنو جانم
نشه در گوش خر یاسین بخوانم

بگفتم با بسی تحقیر و خنده
ولم کن این چیزا کیلویی چنده

میخوام خوش تیپ و طبق روز باشم
اگه دنیا شبه، من روز باشم

چرا امل بمونم،حیف من نیست؟
الان دوران حال و کیف من نیست؟

حالا تو تلویزون گفتن یه چیزی
کجا اینها عمل کردن به چیزی
 

***
 

زبعد اندکی گشتم روانه
ولی قبلش زدم بر زلف شانه

به بازار پر از کالا رسیدم
بدیدم آنچه تا حالا ندیدم

لباسای عجیب و تنگ و پاره
نداره کار ما هم استخاره

یکی از اون طرف داد زد که آقا
نرو اون ور بیا این ور تو حالا

عجب خوش هیکلی خوش تیپ و رویی
چه پاهایی،سری،به به چه مویی!

قیافه ت خیلی شکل تام کروزه
دماغت که نگوجاش هست تو موزه

ولی این تیپ و این هیکل که داری
چرا این پالونا رو درنیاری؟

بیا من یک لباس شیک دارم
کمر باز و کمر باریک دارم

به جون جفتمون دیشب رسیده
کسی اینجا نظیرش رو ندیده

مدین چین و مدین ایران که نیستش
گمو نم اندازه ت هست سایز بیستش

تو این روزا که مد شد شلوار جین
نیاوردم من اجناسم رو از چین

خودم رفتم از اون ور بارآوردم
بلوز جینو با شلوار آوردم

نیگا آرمش واسه شیطون پرسته
کنارش صورت میمون مسته

یه کم تنگه ولی خیلی باحاله
دیگه امل بودن با این محاله

نخش رو از کنار نیل آوردن
وچون قایق نبود با فیل آوردن!

تو یونان و کنار قبر سقراط
خودم دیدم که دوختش این رو خیاط

از اونجا بارزدن رفتن فرانسه
فروشش تو پاریس و نیس و لانسه

فقط سه تا از اینها اومد این ور
یکی من دارم و دوتای دیگر

یکیش تو بار کشتی بود که شد غرق
یکیش هم گم شده میگن که تو شرق

بیا این شلوارش،به به چه رنگی!
خوشم اومد که تو خیلی زرنگی

بیا این رو تنت کن این شده مد
ولش کن هرچه بود و هرچه شد، شد

یه کم کوتاهه اما تیپ روزه
با این دیگه نشی عمراً رفوزه!

سر زانوش نیگا کن وصله داره
همین دیشب دیدم تو ماهواره

یه کم بالاترش رو پاره کردن
نیگا به تیپای ماهواره کردن

خلاصه قسمتت این بود که اینجا
بشی هم تیپ لاک پشتای نینجا!

اگه هفتاد هزار تا بشمری زود
من و تو باهم اینجا می کنیم سود

منم که جو زده بودم شدیداً
شمردم مبلغ و دادم سریعاً
 

***

 
آوردم خونه و پوشیدمش زود
به تیپ و هیکلم گفتم وری گود

موهام رو ژل زدم،روغن زدم روش
فضایی کردم و شد مثل خرگوش

ریشام رو نازک و کوتاه کردم
شبیه صورت روباه کردم

مثال حال و احوالم چنین بود
دلیل شادی و شعفم به این بود

علف بودم که من را آب دادند
خری بودم،به من تیتاب دادند

چون این بار اولین بار است تا حال
شدم از تیپ خود راضی و خوشحال

مامان از یک طرف ،بابا از اون ور
به من هی گیر میدن میگن نشو خر

بیا شو از خر شیطون پیاده
بپوش دو تا لباس صاف و ساده

چرا شلوار بلوزت تنگ تنگه؟
کی گفته میمونه عکسش قشنگه؟

نبر با این لباست آبرومون
بیا گوش کن که این هست آرزومون

شدم شاکی و داد وقال کردم
زدم بیرون و کلی حال کردم

نگاه مردمان شد سوی بنده
و هر بی جنبه ای میکرد خنده!

تعجب بین ملت موج میزد
غرورم هم سری بر اوج میزد

در این اثنا که میکردم سریع باد
به یکباره بیامد گشت ارشاد

جناب سروان شد از ماشین پیاده
به من گفتش بیا اینجا تو شازده

در این جا صورتم چون گچ سفید شد
تکان دست و پاهایم چو بید شد

به او گفتم خطایی من نکردم
چرا پس اینچنین تحقیر گردم؟

به سوی کله ام کرد او اشاره
مگر تو داده ای مخ را اجاره؟

مگر لس آنجلس یا آنتالیاست؟
مگر اینجا میلان ایتالیاست؟

عزیزم تیپ تو ایراد داره
گمونم کله ات هم باد داره

خلاف عفت و فرهنگ و دینه
اگه خواستی بدونی،جرمت اینه

حالا چون بار اول بود این بار
تعهد میدی و میری پی کار

سوار ماشین ارشاد بودم
به یاد حرف آن استاد بودم

شریف است آدمی با جان آدم
نه این تیپ فشن همخوان آدم!

اگر عقل و اگر که هوش داری
اگر حتی به صورت جوش داری

رها کن مد گرایی،چون سراب است
به جان جفتمان خربزه آب است